15 Şubat 2012 - İstanbul
Bir derdim var artık, Mor ve Ötesi'nin sevdiğim bir şarkısı ve şu an içinde bulunduğum durum. Aslında bir değil, çok derdim var. Herkes dert oldu bana. Algım değişti. Çevremdeki bazı insanları cehennemde görüyorum. Müthiş bir sıkıntı veriyor bu bana. Bazen nefes alamıyorum. Aklımdan çıkaramıyorum, nasıl çıkarayım gözümün önündeler. Ne yapacağımı bilmiyorum. Etrafımdaki hiç kimse Allah’ın farkında değil. Aslında farkındalar ama nasıl; alay eden, küfür eden, yok sayan ve bunu da uzun yoldan elde ettiği bir bilgiymiş gibi erdem sayan, aslında ne kadar kötü durumdalar farkında değiller. Çoğu geri dönüşü olmayan yolda. Yolun sonu ateş, görüyorum. Herkesi uyarmak istiyorum. Geçen gün kuzenim Tolga’ya mektup yazdım. (İleride uygun bölümde göreceksin.) Bazı şeyler anlattım, Kur'an'a dikkat çekmeye çalıştım ama gel gör ki sanki gözleri bağlıymış, kulakları sağırmış gibi davranıyor. Gördüğü halde görmezden duyduğu halde duymazdan geliyor, ateşe koşuyorlar.
Uzun süren rahatsızlıklarım vardı, altı ay önce sebebini öğrendik. Beş senedir neden tansiyonumun düşük olduğu dolayısıyla oturamadığımı, neden yemek yiyemediğimi, bunlara bağlı neden yalnız kalmak istemediğimi, neden sürekli idrar yolları enfeksiyonu oluğumu hepsinin sebebini öğrendik. Mesanemde basınç vardı, bu basınç reflüye neden oluyormuş. İdrar böbreklerime geri kaçıyormuş. Böbreklerim giderek artan oranda şişmeye başlamış. Bütün sıkıntılarımın sebebi buymuş. Derdim böbreklerimmiş. İki küçük bir büyük ameliyat oldum. Şimdi altı ay sonra daha yeni toparladım diyebilirim. Kilo aldım, tansiyonum düşmeden oturabiliyorum, oturarak herkesle beraber yemek yiyebiliyorum. Fiziksel durumum eski haline gelmesiyle beraber manevi dünyam da değişti. Çevremdeki bazı insanları cehennemde görüyorum. Nereden geldi bu? Şimdi derdim bu oldu. Manevi dünyamın değişmesiyle beraber ameliyat sonrası toparlanma döneminde daha önce hiç olmadığı kadar Kur'an'ı okumak isteği geldi. Defalarca okudum. İşin ilginci daha önce anlamadığım şekilde anlar oldum. Okuduğum ayetler aklımda kalıyor. Hepsini aklımda tutamayacağım için ayetleri kategorilerine göre ayırdım, yazdım. Ameliyattan sonra başka biri oldum. Bundan sonra anladığım kadarıyla bu süreci yazacağım. Bu yüzden yazmaya yaşadığım hastalıklardan başlayacağım.
Günlüğümü bitirdikten çok sonra bunu bir web sitesi haline getirdim. Adını "Allah Bizden Neler İstiyor?" yaptım. Bazı sayfalara link ekledim. Sitenin adresi aşağıda. www.allahbizdenneleristiyor.com
Ey insanlar! Rabbinizden çekinerek kendinizi koruyun. Çünkü kıyamet saatinin sarsıntısı büyük bir beladır. Onu göreceğiniz günde, yavrusunu emzirmekte olan her anne, telaştan yavrusunu unutur, gebeler düşük yaparlar. İnsanları kendilerinden geçmiş görürsün; kendilerinden geçmezler ama Allah’ın azabı onları iyice sarar. (Hac 1-2)